Anne Bak Yine O Abiler Geçiyor! [mtLaka okuu]

Anne bak yine o abiler geçiyor!


Anne; bak yine o abiler geçiyor sokaktan
hepsinin ellerine kırmızılı beyazlı bayraklar
ve gözlerinde sönmek bilmeyen nurlu ışıklar
Anne; bak yine o gençler geçiyor sokaktan
önde bir BAŞBUĞ dillerinde bir marş
çırpınırdı karadeniz diyorlar anne.


Anne; bak yine o abiler geçiyor sokaktan
ama bu kez gözleri yaşlı
neden acaba cıkıp sorsam mı?
bu nisan sabahında
neden ağlıyorlar ki baharın gelişi onları mutlu etmedimi
yoksa yoksa birisi kalplerinimi kırdı onların..


Anne; bak yine abiler geçiyor sokaktan
ama BAŞBUĞ nerede anne?
belki de gelmek istemiştir BAŞBUĞ
niye gelmek istemesinki
o yiğittir bırakmaz yoldaşlarını anne...


Anne; bak yine o abiler geçiyor sokaktan
omuzlarında bir tabut...
ağlıyorlar anne ağlıyorlar
ve hep birlikte başbuğlar ölmez diyorlar anne
"BAŞBUĞLAR ÖLMEZ!"


Anne; bak yine o abiler geçiyor sokaktan
umutları tükenmemiş bambaşka yarınlara koşar gibiler
tıpkı birer asker gibi hiç bozmuyorlar düzenlerini
her gün bu yoldan geçiyorlar ve turana doğru yürüyorlar anne...


Anne; bak yine o abiler geçiyor sokaktan
üç hilalli bayraklar ellerinde ve babamda yanlarında anne
neşeyle gözlerini kızıl elmaya dikmişler
bozkurt başlı tuğları var kimilerinin..


Anne; bak yine o abiler geçiyor sokaktan
bırak bende gideyim ne olur eylül yorgunu
ülküclerin yanlarına gideyim
yüreklere sığmayan sınırları zorlayan
o kutlu sevdayı ne olur bende tadayım

Anne;
hem ne olur ki sen demedin mi vatan uğrunda ölmek sevaptır diye?
bende cennete gideyim
bende albayraklara sarılarak geçeyim usulca senin önünden
sende ozaman ağlama
yüreğine hep neşeyle dolsun
bırak bu sevdaya can vereyim oğlunda alperen olsun...


Olsun ana olsun VATAN SAĞOLSUN!,
VATAN SAĞOLSUN!!!